Ροβιές
Το χωριό Ροβιές είναι χτισμένο μέσα στο τόξο που σχηματίζουν τα πευκόφυτα βουνά Τελέθριο, και Καβαλάρης, στην καρδιά ενός τεράστιου ελαιώνα που ενώνει τους πρόποδες του βουνού με τη θάλασσα. Είναι από τα ωραιότερα παραθαλάσσια χωριά της Βόρειας Εύβοιας με ατέλειωτη, σε μήκος παραλία και καθαρά βαθυγάλανα νερά, το ηλιοβασίλεμα δε θα σας συνεπάρει.
Στη μέση του χωριού, δεσπόζει το βενετσιάνικο πυργοκάστελο, που στέκει εκεί αιώνες τώρα, αγναντεύοντας τον βόρειο Ευβοϊκό. Σύμφωνα με κάποιους μελετητές το πυργοκάστελο των Ροβιών κτίστηκε από τον Γουλιέλμο Β’ τον Βιλλαρδουϊνο, πρίγκιπα της Αχαΐας κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον των Ενετών του νησιού ανάμεσα στο 1255 και 1258. Κοντά στο χωριό, στην τοποθεσία «Αράκλης» ή «Ηράκλειο» σχηματίζεται γραφικότατος κόλπος με πευκόφυτη εκτεταμένη και πανέμορφη παραλία.
Η κατοίκιση στην περιοχή των Ροβιών αρχίζει την παλαιολιθική περίοδο. Οι Ροβιές ταυτίζονται με την αρχαία πόλη Οροβίαι. Όπως αναφέρεται από τον Θουκυδίδη και τον Στράβωνα στα αρχαία χρόνια υπήρχε η πόλη Οροβίσι κοντά στην πόλη των Αιγών (Λίμνη), όπου λατρευόταν ο Ηρακλής και ο Απόλλωνας. Προς τιμή του τελευταίου υπήρχε ονομαστό μαντείο που ήταν γνωστό σαν Μαντείο του Σελινουντίου Απόλλωνος.
Η πόλη των Οροβιών κατεστράφη από φοβερούς σεισμούς και παλιρροϊκό κύμα που προκλήθηκε απ’ αυτούς, κατά το έκτο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου (426 π.Χ.), σύμφωνα με την αφήγηση του Θουκιδίδη (III, 89). Το 1925 μετά τη συμφωνία για την ανταλλαγή πληθυσμών, το χωριό συμπλήρωσαν Έλληνες πρόσφυγες που ήλθαν κυρίως από τα μέρη της Κωνσταντινούπολης.
Μία σημαίνουσα προσωπικότητα από τις Ροδιές υπήρξε η Αννα Απ. Παπαδοπούλου του γένους Μιχαήλ Μελά και αδελφή του μεγάλου ήρωα του Μακεδόνικου αγώνα Παύλου Μελά. Η Άννα Παπαδοπούλου εθελόντρια στους Εθνικούς αγώνες, υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα που τιμήθηκε με το παράσημο του Σωτήρος το 1914 και to βραβείο Αυτοθυσίας το 1928.Για την προσφορά της ονομάστηκε «Μάνα του Στρατού». Λίγο έξω από τον οικισμό (2 χλμ. στο δρόμο προς Ήλια), έγινε την τελευταία δεκαετία μια σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη: το Αρχαίο Μαντείο των Ροβιών, που χρονολογείται τον 6ο -5ο αι. π.Χ.
Στις Ροβιές υπάγονται οι οικισμοί Μαρούλι, Αγιαννάκος, Καλαμιούδι, Κούλουρος, Παλιοχώρι Δαμιά και Δρυμώνα, καθώς και η φημισμένη Μονή Οσίου Δαυίδ του Γέροντος. Θα ήταν παράλειψη όμως αν δεν αναφέραμε την ύπαρξη στην περιοχή των Ροβιών της νεοσύστατης γυναικείας μονής της Αγίας Ειρήνης της Χρυσοβαλλάντου. Η μονή αυτή βρίσκεται κτισμένη σε μια πανέμορφη τοποθεσία πολύ κοντά στο δρόμο Λίμνης-Ροβιών-Αιδηψού, στη θέση παλιότερης μονής “Ταξιάρχης”.
Πως θα πάτε, οι Ροβιές βρίσκονται πάνω στο δρόμο Λίμνης – Λουτρά Αιδηψού, και για να φτάσετε έως εκεί στην διαδρομή από την Χαλκίδα περνάτε το Προκόπι, και συνεχίζεται προς την Λίμνη – Λουτρά Αιδηψού. Από την Ιστιαία μέσω χωριών Καμάρια, Βουτά. Από το πορθμείο των Λουτρών της Αιδηψού ακολουθείται την διαδρομή προς την Λίμνη. Ενώ από τον Αγιόκαμπο την κατεύθυνση προς Λουτρά Αιδηψού και στην συνεχεία για Λίμνη.
Αποστάσεις: από την Χαλκίδα 95 χιλιόμετρα, από την Λίμνη 14 χιλιόμετρα, και 24 χιλιόμετρα από την Ιστιαία. Από τα Λουτρά Αιδηψού μέχρι της Ροβιές η απόσταση είναι 21 Χιλιόμετρα.