Αβγαριά μικρό γραφικό χωριό χτισμένο σε λόφο με υψόμετρο 220 μέτρων. Το όνομα του φέρεται να προέρχεται από τις αβγαριές που φύτρωναν κάποτε εκεί. Το χωριό συμφώνα με την παράδοση δημιουργήθηκε επί τουρκοκρατίας, σαν χώρος συγκεντρώσεις των χωρικών που δούλευαν στα χωράφια. Άλλες ιστορικές αναφορές δεν υπάρχουν για την περιοχή, σήμερα οι κάτοικοι του ασχολούνται περισσότερο με την γεωργία.
Το ιδιαίτερο του χωριού όπως και με τα περισσότερα ορεινά χωριά της Βόρειας Εύβοιας, είναι η θέση του για την θέα που προσφέρει, καθώς βρίσκεται στην κορυφή λόφου σε υψόμετρο 172 μέτρων. Από εδώ μπορούμε να δούμε όλο τον κάμπο της Ιστιαίας, τον δίαυλο Ωρέων, ένα κομμάτι από την νοτιοανατολική Φθιώτιδα, την είσοδο του Παγασητικού κόλπου, και όλο το νότιο Πήλιο.
Αβγαριά, δείτε από ψηλά τον κάμπο της Ιστιαίας, και τον ποταμό Ξηριά.
Πως θα πάτε, με αφετηρία την Ιστιαία, ξεκινάμε για Πευκί, Βασιλικά, μόλις περάσουμε την γέφυρα του Ξηριά, δεξιά του δρόμου υπάρχει η έξοδος για τον επαρχιακό δρόμο που καταλήγει στον περιφερειακό του Πευκί. Στρίβουμε και συνεχίζουμε μέχρι να φτάσουμε στην Αβγαριά, όλο το μήκος της διαδρομής είναι 5,4 χιλιόμετρα. Επίσης από το Πευκί, στον περιφερειακό δρόμο, βρίσκουμε την διασταύρωση για την Γερακιού, Γαλατσώνα, και την Αβγαριά, η απόσταση 10,8 χιλιόμετρα.
Αποστάσεις: απο τα Λουτρά Αιδηψού 25 χιλιόμετρα μέσω Ιστιαίας, από την Χαλκίδα 117 χιλιόμετρα, μέσω Ιστιαίας, Βουτά, Λίμνη.
Γαλατσώνα, το χωριό είναι κτισμένο αμφιθεατρικά σε πλαγιά λόφου, λόγω της μορφολογίας του εδάφους θα λέγαμε χωρισμένο σε δυο, σε άνω και κάτω. Στην πρόσφατη ιστορία της Βόρειας Εύβοιας, δεν υπάρχουν σημαντικές αναφορές παρά το ότι κατοικείται τα τελευταία 200 χρόνια περίπου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ιστιαίας και έχει 94 κατοίκους (2001).
Σήμερα οι κάτοικοι του ασχολούνται με την καλλιέργεια τον χωραφιών, και την κτηνοτροφία. Είναι ένα όμορφο γραφικό χωριό σε υψόμετρο 260 μέτρων, χαρακτηριστικό του σημείου που βρίσκεται είναι ότι δεν έχει οπτική επαφή με την θάλασσα. Ο επισκέπτης όμως αποζημιώνεται καθώς θα διαπιστώσει, πως υπάρχουν πολλοί φυσικοί θησαυροί και τοπία μοναδικά γύρω του.
Για το όνομα του χωριού υπάρχουν δυο απόψεις, η πρώτη ότι προέρχεται από το όνομα φυτού γαλατσίδες, και η δεύτερη από την παραγωγή γάλακτος γιατί εκτρέφονταν πολλά γιδοπρόβατα. Ενώ στην διοικητική διαίρεση της Βόρειας Ευβοίας του 1836 αναφέρεται και ως Γαλατόπιτα.
Πως θα πάτε, το χωριό Γαλατσώνα βρίσκεται στη μέση επαρχιακού δρόμου που αρχίζει έξω από την Ιστιαία, και καταλήγει στον περιφερειακό δρόμο του Πευκί. Μετα την Ιστιαία περνάμε την γέφυρα του Ξηριά στρίβουμε δεξιά και συνεχίζουμε, περνάμε την Αβγαριά, φτάνουμε στο προορισμό καλύπτοντας την απόσταση των 9,5 χιλιόμετρων. Επίσης από τον περιφερειακό δρόμο του Πευκί μέχρι την Γαλατσώνα η απόσταση είναι 7 χιλιόμετρα.
Αποστάσεις; από τα Λουτρά Αιδηψού 29 χιλιόμετρα, μέσω Ιστιαίας, και 115 χιλιόμετρα από την Χαλκίδα μέσω Ιστιαίας, Βουτά, Λίμνης
Γερακιού. Είναι ένα ημιορεινό γραφικό χωριό, χτισμένο αμφιθεατρικά σε πλάγια λόφου σε υψόμετρο 210 – 260 μέτρων. Λόγου του σημείου που βρίσκετε, έχει πολύ καλή θέα προς τα ανατολικά παράλια του Πηλίου και τα γαλάζια νερά του Αιγαίου.
Χαρακτηριστικό του χωρίου είναι τα παλιά πετρόκτιστα σπίτια, όπως και το πυκνό δάσος και οι λόφοι που το περιβάλουν. Σε απόσταση 700 μέτρων έξω από το χωριό υπάρχει μικρός καταρράκτης. Το όνομα του χωριού πιστεύεται ότι έχει βυζαντινή προέλευση και σχετίζεται με το πτηνό ιέραξ η αερικής η γεράκης. Παντός επί τουρκοκρατίας φαίνεται να αναφέρετε σαν Γεράκιος ενώ και ο Δροσίνης στα γραπτά του το αναφέρει Γεράκι
Πως θα πάτε, για να επισκεφτείτε την Γερακιού μπορείτε να ακλουθήσατε την διαδρομή από την Ιστιαία προς το Πευκί. Μετά την γέφυρα του Ξηριά δεξιά του δρόμου υπάρχει διασταύρωση, και αφού περάσετε τους οικισμούς Αβγαριά, και Γαλατσώνα, καλύπτοντας μια διαδρομή 12 χιλιόμετρων περίπου φτάνετε στην Γερακιού.
Επίσης υπάρχει και ο δρόμος από τον περιφερικό δρόμο του Πευκί, αν τον εξακολουθήσετε μετά 4 χιλιόμετρα φτάνετε στο χωριό Γερακιού. Δρόμος υπάρχει μεταξύ Γερακιού – Αγδίνες, 7,3 χιλιόμετρα η απόσταση(θέλει ιδιαίτερη προσοχή γιατί υπάρχουν καθιζήσεις).
Αποστάσεις: από την Χαλκίδα 117,2 χιλιόμετρα μέσω Αγία Άννα, Βασιλικά, Πευκί, και από τα Λουτρά Αιδηψού32 χιλιόμετρα μέσω Γαλατσώνα, Αβγαριά, Ιστιαία.
Ο Κρυονερίτης είναι ένα χωριό της Βόρειας Εύβοιας κτισμένο σε υψόμετρο 530 μέτρα. Το όνομα του χωριού μας παραπέμπει στα πεντακάθαρα κρύα νερά που αναβλύζουν από τις πηγές, πηγές συνδεδεμένες με διάφορους μύθους και θρύλους.
Για την ιστορία του, από τα ευρήματα φαίνεται ότι οι κάτοικοι ζούσαν σε μια περιοχή έξω από το σημερινό χωριό, εκεί όπου μέχρι τώρα βρίσκεται η εκκλησία της Αναλήψεως.
Σήμερα η κυρία ασχολία των κατοίκων είναι η συλλογή ρετσινιού στο πλούσιο δάσος της περιοχής, καθώς και η καλλιέργεια χωραφιών. Από το προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Γεώργιου, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το όμορφο τοπίο της περιοχής και να αγναντέψει, τον κάμπο της Ιστιαίας, τον Παγασητικό Κόλπο, και το Πήλιο.
Πως θα πάτε, με αφετηρία την Ιστιαία ακολουθούμε τον δρόμο με κατεύθυνση το χωριό Βουτά. Μετά χωριό Καμάρια αριστερά υπάρχει η έξοδος, για Μονοκαρυά, Μηλιές Κρυονερίτης. Ενώ για τους ταξιδιώτες από την Χαλκίδα, μετά το χωριό Αγία Άννα στρίβουμε αριστερά στην έξοδο για το χωριό Κερασιά, και ακολουθούμε τις πινακίδες.
Αποστάσεις: από την Ιστιαία η απόσταση 17,4 χιλιόμετρα, η απόσταση από τα Λουτρά Αιδηψού 37 χιλιόμετρα, μέσω περιφερειακού Ιστιαίας. Η απόσταση από την Χαλκίδα 95 χιλιόμετρα, μέσω Άγια Άννα, Κερασιά. Ενώ από την Άγια Άννα 25 χιλιόμετρα, μέσω Κερασιάς.
Μηλιές είναι το όνομα μικρού ορεινού χωρίου της Βόρειας Εύβοιας, το υψόμετρο είναι περίπου στα 460 μετρά. Ιστορικά, για την δημιουργία του φαίνεται να προϋπάρχει από την αρχαιότητα βάση τον ευρημάτων της περιοχής.
Το χωριό προήλθε από την συνένωση δύο οικισμών, της Παλαιόβρυσης και την Καρύτσας, περίπου την ίδια εποχή που έγινε και η άλωση της Κωνσταντινούπολης. Λέγεται ότι κάτοικοι του χωριού έφυγαν και ίδρυσαν τις Μηλιές Μαγνησίας, για να γλιτώσουν από τις βαρβαρικές επιδρομές. Γι΄ αυτό και το ομώνυμο χωριό του Πηλίου είναι χτισμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην φαίνεται από την θάλασσα. Το όνομα του χωριού προέρχεται από το δέντρο μηλιά που ευδοκιμούσε και ευδοκιμεί πολύ στην περιοχή.
Σήμερα το χωριό διατηρεί τον παραδοσιακό ρυθμό του επηρεασμένο από την εξέλιξη της εποχής. Βασική ασχολία των κατοίκων είναι η καλλιέργεια των χωραφιών η κτηνοτροφία και η υλοτομία.
Όταν έρθει κάποιος για πρώτη φόρα στης Μηλιές εκείνο που θα τον εντυπωσιάσει πριν ακόμη φτάσει στο χωριό είναι η φύση, πυκνή βλάστηση πευκόφυτα βουνά, και η μικροί χείμαρροι την περίοδο του χειμώνα. Ενώ την περίοδο του καλοκαιρού είναι η δροσιά κάτω από τον παχύ ίσκιο στον μεγάλο πλάτανο που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Επίσης η θέα καθώς από εδώ μπορούμε να δούμε, τον κάμπο της Ιστιαίας, μέχρι τον δίαυλο Ωρέων, το νότιο Πήλιο και την είσοδο του Παγασητικού Κόλπου, αν ανέβουμε λίγο ψηλά βλέπουμε και το Αιγαίο Πέλαγος.
Αξιόλογο και μοναδικό σημείο, αλλά δύσκολο στην πρόσβαση είναι ο καταρράκτης (Κρέμαση) που υπάρχει κοντά στις Μηλιές.
Πως θα πάτε, από την περιοχή της Ιστιαίας μέσω Καμάρια, Μονοκαρυά, και από την περιοχή της Αγίας Άννας μέσω Κρυονερίτη, Κερασιάς.
Αποστάσεις: από την Ιστιαία 15 χιλιόμετρα μέσω Καμάρια, Μονοκαρυά, από τα Λουτρά Αιδηψού 34 χιλιόμετρα μέσω περιφερειακού Ιστιαίας, Καμάρια, Μονοκαρυά. Από την Λίμνη 35 χιλιόμετρα μέσω Κοκκινομήλια, την Αγία Άννα 27 χιλιόμετρα μέσω Κρυονερίτη, Κερασιάς, και Χαλκίδα 98 χιλιόμετρα μέσω Αγία Άννα Κερασιά Κρυονερίτη.
Μονοκαρυά, στην κοιλάδα που σχηματίζει ο ποταμός Ξηριάς βρίσκεται η Μονοκαρυά, ανατολικά του βουνού Μεγαλόχαρη με υψόμετρο 491 μέτρα. Το χωριό είναι κτισμένο επάνω στον επαρχιακό δρόμο, που ενώνει την Ιστιαία, με τα χωριά Μηλιές και Κρυονερίτη. Αποτελείται από δυο χωριά την Άνω Μονοκαριά και την Κάτω Μονοκαριά. Το όνομα του χωριού προήλθε μάλλον από την ύπαρξη στην περιοχή μιας πολύ μεγάλης καρυδιάς.
Για την ιστορία του χωριού οι αναφορές που υπάρχουν είναι ότι όλη η περιοχή ήταν ένα μεγάλο τσιφλίκι την εποχή της τουρκοκρατίας, και η υπόδουλοι τότε Έλληνες δούλευαν γι αυτούς. Η Άνω και η Κάτω Μονοκαρυά δημιουργήθηκαν προκειμένου να στεγάσουν τους κολίγους που δούλευαν στα χωράφια. Η Κάτω Μονοκαρυά ονομάζεται και Παλιοχώρι, γιατί υπήρχε εκεί ο παλιός οικισμός.
Η φύση έχει φροντίσει να πλουτίσει απλόχερα όλη την περιοχή, ρεματιές, χαράδρες, μικροί καταρράκτες, αιωνόβια πλατάνια, και πεύκα. Όλη αυτή η πυκνή βλάστηση, σε συνδυασμό με την μορφολογία του εδάφους είχε σαν αποτέλεσμα το 1845 που επισκέφτηκε την περιοχή ο βασιλιάς της Ελλάδας Όθων, να την παρομοίωση με την Άνω Βαυαρία.
Σήμερα οι κάτοικοι του χωριού έχουν σαν κύριο επάγγελμα την γεωργία και την υλοτομία. Επίσης πολλοί είναι και εκείνοι που επισκέπτονται την Μονοκαρυά την περίοδο του καλοκαιριού, για το δροσερό κλήμα της.
Σημείο αναφοράς για την περιοχή είναι το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας Αχμέτ Αγά, που βρίσκετε έξω από το χωριό στο δρόμο για τις Μηλιές. Καθώς και η παλιά βρύση(Αχαμπλή βρύση) στο δρόμο για την Άνω Μονοκαρυά.
Η Κάτω Μονοκαρυά έχει 82 μέτρα υψόμετρο, και η Πάνω Μονοκαρυά έχει υψόμετρο 181 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πως θα πάτε, η πιο εύκολη πρόσβαση είναι από την Ιστιαία, ακλουθούμε την διαδρομή για το χωριό Βουτά, μετά το χωριό Καμάρια, αριστερά υπάρχει η έξοδος, για Μονοκαρυά, Μηλιές, Κρυονερίτη. Η απόσταση από την Ιστιαία είναι περίπου 5.6χλμ.
Αποστάσεις: από τα Λουτρά Αιδηψού 25 χιλιόμετρα μέσω περιφερειακού Ιστιαίας, από την Λίμνη 32 χιλιόμετρα μέσω Βουτά, Ροβιές, από την Αγία Άννα 35 χιλιόμετρα μέσω Βουτά, Κοκκινομηλιά, Κερασιά, και από την Χαλκίδα, η απόσταση μέχρι την Μονοκαρυά είναι 110 χιλιόμετρα μέσω Βουτά, Λίμνη.
Κοκκινομηλιά είναι ένα ορεινό γραφικό χωριό βρίσκετε σε υψόμετρο 600 μέτρα περίπου, μέσα σ’ ένα πανέμορφο τοπίο. Κτισμένο σε απότομη πλαγιά βουνού με πυκνή βλάστηση από έλατα και πεύκα.
Η ιστορία του χωριού χάνετε στους αιώνες ενώ υπάρχουν πολλοί θρύλοι και παραδόσεις για την δημιουργία του. Χρονολογείται πολύ παλιό χωριό και φαίνεται να κατοικείται από την Παλαιολιθική περίοδο σύμφωνα με ευρήματα που έχουν βρεθεί στην περιοχή. Το όνομά της φαίνεται να το πήρε από τα κόκκινα μήλα, ενώ μια δεύτερη εκδοχή μιλάει για κάποιον τούρκο διοικητή του χωριού, του οποίου η καταγωγή ήταν η Κόκκινη μηλιά που βρισκόταν στην Μικρά Ασία.
Το χωριό Κοκκινομηλιά, εντυπωσιάζει με την πρώτη μάτια τον επισκέπτη στη θέα των σπιτιών του χωριού, φαίνονται σαν σκαρφαλωμένα πάνω στο βουνό. Περνώντας μέσα στο χωριό στενά δρομάκια, οι αυλές των σπιτιών γεμάτες πολύχρωμα λουλούδια. Η ιδιομορφία του εδάφους μαζί με την εναλλαγή, του πράσινου των δέντρων, τα βράχια, τα νερά που τρέχουν, όλα αυτά δημιουργούν μια μοναδική αίσθηση, και προκαλούν θαυμασμό!
Κοκκινομηλιά, το κρυφό παραδοσιακό χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
Πως θα πάτε: από το κέντρο της Ιστιαίας ακολουθούμε την διαδρομή για το χωριό Καμάρια, περνάμε τον Βουτά, και συνεχίζουμε μέχρι να φτάσουμε. Στην διαδρομή από την Χαλκίδα ερχόμαστε μέσω των χωριών Αγία Άννα, Κερασιά.
Αποστάσεις: από την Ιστιαία 15,5 χιλιόμετρα μέσω των χωριών, Καμάρια, Βουτάς, και 35,5 χιλιόμετρα από τα Λουτρά Αιδηψού μέσω Ιστιαίας. Από την Αγία Άννα 21 χιλιόμετρα μέσω Κερασιάς, ενώ από την Λίμνη 26 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές. Η απόσταση από την Χαλκίδα 92 χιλιόμετρα μέσω των χωριών Κερασιάς, Αγία Άννα.
Ο Βουτάς, είναι ένα όμορφο γραφικό χωριό της Βόρειας Ευβοίας, χτισμένο στην κοιλάδα που σχηματίζει μια ρεματιά, πνιγμένο κυριολεκτικά από πλατάνια και πεύκα.
Το όνομά του πρέπει να το πήρε λόγο του σημείου που είναι κτισμένο το χωριό, μιας και είναι περιτριγυρισμένο, από λόφους και πλαγιές, με πλούσια βλάστηση.
Η ιστορικές αναφορές για την δημιουργία του μας γυρίζουν στα χρόνια της τουρκοκρατίας, όπως οι περισσότερες περιοχές της βόρειας Ευβοίας έτσι και ο Βουτάς ανήκε σε τσιφλίκι. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, και τον ερχομό των προσφυγών από την Μικρά Ασία,έγιναν απαλλοτριώσειςκαι η γη μοιράστηκε στους ντόπιους κατοίκους.
Σήμερα οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Τα κυριότερα προϊόντα που παράγονται είναι τα κτηνοτροφικά, αλλά και λάδι, μέλι, κρασί, τσίπουρο, και άφθονη ξυλεία.
Το χαρακτηριστικό του χωριού είναι το ρέμα που είναι σαν φυσικό χώρισμα, με μοναδικό σημείο πρόσβασης για τον επισκέπτη, την γέφυρα που υπάρχει στην είσοδο του.
Ο Βουτάς από την επιφάνεια της θάλασσας έχει υψόμετρο 150 μέτρα.
Πως θα πάτε, ο Βουτάς βρίσκεται επάνω στον επαρχιακό δρόμο που ενώνει την Ιστιαία με τα χωριά Κοκκινομηλιά, Κερασιά, αλλά και την πρωτεύουσα του νομού Χαλκίδα μέσω Λίμνης. Aπό την Ιστιαία ακολουθούμε το δρόμο με κατεύθυνση το χωριό Καμάρια, το όπιο περνάμε και συνεχίζουμε μέχρι να φτάσουμε. Για την διαδρομή από την Χαλκίδα μέσω Λίμνη, Ροβιές.
Αποστάσεις: από την Ιστιαία 7,7 χιλιόμετρα, από τα Λουτρά Αιδηψού 27 χιλιόμετρα μέσω περιφερειακού Ιστιαίας, και 26 χιλιόμετρα από την Λίμνη μέσω Ροβιές. Από την Αγία Άννα 30 χιλιόμετρα μέσω Κερασιά, Κοκκινομηλιά, και από την Χαλκίδα 104 χιλιόμετρα, μέσω Λίμνης Ροβιές.
Κυπαρίσσι, είναι ένα μικρό χωριό κτισμένο σε υψόμετρο 210 μέτρων περίπου στους πρόποδες του Όρους Τελέθριου, περιτριγυρισμένο από δάσος με πεύκα. Ακούγοντας το όνομα του στο νου έρχεται το δέντρο κυπαρίσσι από το οποίο και προέρχεται.
Ιστορικά για το χωριό δεν υπάρχουν πολλές αναφορές, ούτε και έχουν βρεθεί σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα στην γύρω περιοχή. Για την δημιουργία του υπολογίζεται πριν το τέλος του 18ου αιώνα μετά την απελευθέρωση από τους τούρκους. Συμφώνα με μαρτυρίες μετά από μεγάλο σεισμό που έγινε το 1894 κάτοικοι από κοντινό οικισμό που καταστράφηκε, ήρθαν εδώ και έφτιαξαν τα σπίτια τους.
Σήμερα οι κάτοικοι του έχουν σαν κύρια ασχολία την καλλιέργεια των χωραφιών, την κτηνοτροφία, αλλά και την υλοτομία στο πλούσιο δάσος της περιοχής. Αξιοσημείωτο για την περιοχή λόφοι με την πυκνή βλάστηση, καθώς και οι μικροί χείμαρροι στην διαδρομή προς τον οικισμό.
Πως θα πάτε, το Κυπαρίσσι, βρίσκεται κοντά στο χωριό Βουτά, και η διασταύρωση που οδηγεί την συναντάμε δεξιά, μόλις περάσουμε το χωριό με κατεύθυνση την Χαλκίδα.
Αποστάσεις: από τον Βουτά 1,75 χιλιόμετρα, από την Ιστιαία 8,7 χιλιόμετρα μέσω Καμάρια. Από τα Λουτρά Αιδηψού 28 χιλιόμετρα μέσω περιφερειακού Ιστιαίας, Βουτά. Από την Λίμνη 27 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, και από την Χαλκίδα 105 χιλιόμετρα μέσω Λίμνης.
Σήμια, το χωριό Σήμια βρίσκεται στους πρόποδες του Όρους Τελέθριο, σε υψόμετρο 450 μέτρων περίπου.
Ιστορικά για το χωριό οι λίγες αναφορές που υπάρχουν είναι για τα χρόνια όταν η Ελλάδα ήταν υπόδουλη στους Τούρκους. Διοικητικά υπαγόταν σε τσιφλίκι, που με το πέρασμα των χρονών άλλαζε χέρια, ώσπου τελικά η γη μοιράστηκε στους κατοίκους μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Σήμερα το μικρό χωριό Σήμια συμβαδίζει με την εξέλιξη της εποχής διατηρώντας και τον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Ο επισκέπτης θα διαπιστώσει και από μόνος του βλέποντας της ομορφιές της περιοχής καθώς και την πυκνή βλάστηση, στην διαδρομή περνώντας μέσα από το δάσος μέχρι να φτάσει στο χωριό.
Κτισμένο σε πλαγιά, σε αμφιθεατρική θέση με τη θέα να εντυπωσιάζει τους λάτρεις της φύσης, και των ταξιδιών. Ο ναός της Αγίας Τριάδας δεσπόζει πάνω σε μικρό λόφο περιτριγυρισμένος από αιωνόβια δέντρα, σχεδόν στο πιο ψηλό σημείο του χωριού.
Από εδώ θα βρείτε δρόμο να ανεβείτε στη υψηλότερη κορυφή του όρους Τελέθριο 969 μέτρα, μέσα από μια μοναδική διαδρομή σε καταπράσινες πλαγιές, ανάμεσα σε άγρια δέντρα, καστανιές, και έλατα.
Πως θα πάτε, για να επισκεφτείτε τον χωριό, έξω από το χωριό Βουτά, συναντάμε την διασταύρωση για τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στο Κυπαρίσσι και στη Σήμια.
Αποστάσεις: από τον Βουτά 5,75 χιλιόμετρα μέσω Κυπαρίσσι, από την Ιστιαία 12,7 χιλιόμετρα μέσω Καμάρια. Από τα Λουτρά Αιδηψού 32 χιλιόμετρα μέσω περιφερειακού Ιστιαίας, Βουτά. Από την Λίμνη 31 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, και από την Χαλκίδα 109 χιλιόμετρα μέσω Λίμνης.
