Ωρεοί, είναι ένα από τα περισσότερο γνωστά παραλιακά χωριά στην δυτική ακτογραμμή της βόρειας Εύβοιας. Η ιστορία του μας πηγαίνει στα χρόνια της Αρχαίας Ελλάδας, το 447 π.χ., τότε που ήταν μια αποικιοκρατική πόλη 2000 κατοίκων από Αθηναίους πολίτες. Στα χρόνια που ακολούθησαν οι Ωρεοί παράλληλα με την ανάπτυξη γνώρισαν και πολλούς κατακτητές.
Γεωγραφικό σημείο μεγάλης στρατηγικής σημασίας, καθώς από εδώ μπορούσαν να ελέγξουν την είσοδο στον Παγασητικό, Μαλιακό και τον βόρειο Ευβοϊκό κόλπο. Κυβερνήθηκε διαδοχικά από τους Σπαρτιάτες, και τους Μακεδόνες και την μεγαλύτερη καταστροφή και λεηλασία την γνώρισε από τους Ρωμαίους. Στα χρόνια του Βυζαντίου, μετά το 400, ήταν Επισκοπική έδρα υπαγόμενη στη Μητρόπολη των Αθηνών. Το λιμάνι των Ωρεών χρησιμοποιήθηκε ως ορμητήριο του ελληνικού στόλου στους πολέμους εναντίον των Τούρκων το 1912. Άξιο αναφοράς για την ιστορία των Ωρεών η σχέση με την γειτονική Ιστιαία που την είχε για επίνειο της, ήταν και οι δύο από τις πλουσιότερες και λαμπρότερες κωμοπόλεις της Εύβοιας.
Για την ονομασία οι εκδοχές προέλευσης είναι αρκετές. Σύμφωνα με μία απο αυτές, το όνομα προέρχεται από την δυναστεία των Ωρεών που κάποτε βασίλευε εκεί. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι πήραν το όνομά τους από τον αδελφό της Ιστιαίας Ωρεό, επίσης λέγεται ότι το όνομα προέρχεται από την ομορφιά της πόλης και της περιοχής, από τον χαρακτηρισμό «οι τόποι μας είναι ωραίοι». Μέχρι το 1924 πριν έρθουν οι προσφυγές από την Μικρά Ασία, οι κατοίκιση του χωριού ήταν περισσότερο στον χώρο γύρω από το παλιό κάστρο, όμως με τον ερχομό των προσφύγων επεκτάθηκε προς τη θάλασσα και μεγάλωσε αρκετά, και για πολλά χρόνια το αποκαλούσαν πάνω και κάτω Ωρεοί.
Σήμερα είναι ένα από τα πιο φημισμένα τουριστικά θέρετρα στην Βόρεια Εύβοια, τόπος διακοπών και αποδράσεων για όλο τον χρόνο. Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες δέχεται πολλούς επισκέπτες. Σημείο αναφοράς το λιμάνι όπου στον πεζόδρομο ο επισκέπτης εκτός από το περπάτημα μπορεί στα καταστήματα που υπάρχουν να απόλαυση καφέ η φαγητό, η ακόμη και το ποτό του δίπλα στην θάλασσα. Ξακουστά και γνωστά τα περίφημα ουζερί των Ωρεών, για το τσίπουρο αλλά και για τους φρέσκους θαλασσινούς μεζέδες. Κοντινά καλοκαιρινά θέρετρα ο Νέος Πύργος, που είναι σχεδόν ενωμένος με τους Ωρεούς, και η παραλία Τσοκαΐτη Ιστιαίας.
Αξιοθέατα προτείνουμε να δείτε:
Κάστρο Ωρεών, μέχρι τώρα δεν υπάρχουν ακριβής πληροφορίες για την χρονολογία που κατασκευάστηκε. Λέγεται πως ο λόφος είναι τεχνιτός και ότι χρειάστηκε πολλά χρόνια για να γίνει. Ήταν δύσκολο να παραβιαστεί, είχε δυο υπόγειους εξόδους διαφυγής η μια ότι έφτανε μέχρι την πόλη της Ιστιαίας, και μάλιστα μέσα στο τούνελ χωρούσε μια αμαξά με δυο άλογα. Μαρτυρίες κατοίκων της Ιστιαίας λένε ότι υπάρχει τμήμα της υπόγειας οδού κάτω από τα σπίτια της Ιστιαίας ακόμη και σήμερα. Για την δεύτερη υπόγεια έξοδο διαφυγής λένε ότι οδηγούσε στην περιοχή Διβούνι Κεφάλες Ασμήνιου. Σήμερα αν επισκεφτείτε το Κάστρο Ωρεών θα δείτε μερικά κομμάτια από τον εξωτερικό τοίχο. Αξίζει όμως να το επισκεφτείτε για την ιστορία του αλλά και για την θέα που μπορείτε να δείτε από εκεί.
Ταύρος των Ωρεών, δείγμα της μεγάλης πολιτιστικής ακμής των Ωρεών αποτελεί ο μαρμάρινος ταύρος μήκους 3,2 μέτρων της Ελληνιστικής εποχής, που βρέθηκε την δεκαετία του 60 στην παραλία και σήμερα εκτίθεται, μέσα σε γυάλινο κουβούκλιο. Φημολογείται τα κέρατα που λείπουν από το κεφάλι ότι ήταν χρυσά. Βρίσκεται στο πάρκο δίπλα στον παραλιακό δρόμο απέναντι από τα γραφεία του λιμεναρχείου, κοντά στο λιμάνι και είναι σημείο αναφοράς για τους Ωρεούς.
Το Βυζαντινό ναό του Αγίου Βασιλείου, φαίνεται να είναι κτισμένος σε θέση προγενέστερου ειδωλολατρικού ιερού, βρίσκεται κάτω από το κάστρο των Ωρεών
Πως θα πάτε, οι Ωρεοί βρίσκονται πάνω στο δρόμο που ενώνει την Ιστιαία με τα Λουτρά Αιδηψού.
Αποστάσεις: από τον Αγιόκαμπο 6,3 χιλιόμετρα μέσω Νέου Πύργου, από τα Λουτρά Αιδηψού 13,6 χιλιόμετρα, μέσω Νέου Πύργου. Από την Ιστιαία 5,8 χιλιόμετρα, από το Πευκί 15,7 χιλιόμετρα μέσω Ασμήνιου, Ιστιαίας.
Από την Λίμνη 39 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, Βουτά, περιφερειακού Ιστιαίας. Από την Αγία Άννα 42 χιλιόμετρα μέσω Κερασιάς, Βουτά, περιφερειακού Ιστιαίας, και από την Χαλκίδα 117 χιλιόμετρα μέσω Λίμνης, Βουτά, περιφερειακού Ιστιαίας.
Κανατάδικα είναι το όνομα ενός μικρού οικισμού στο πιο βόρειο σημείο του νησιού ακριβώς απέναντι από την είσοδο του Παγασητικού κόλπου.
Ιστορικά βάση των αναφορών τα Κανατάδικα εξελίχθηκαν σε οικισμό από τους κατασκευαστές πήλινων σκευών, οι οποίοι προτιμούσαν να διαμένουν κοντά στα κεραμοποιεία που υπήρχαν στην περιοχή. Μαζί με τους τελευταίους έμεναν εκεί και μερικοί κτηνοτρόφοι ή γεωργοί. Το όνομα του οικισμού προέρχεται από τα κεραμικά προϊόντα που κατασκευάζονταν από την άφθονη άργιλο της περιοχής.
Σήμερα τα Κανατάδικα έχουν μετατραπεί σε παραθεριστικό οικισμό αφού όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που προτιμούν να περνούν εδώ τις διακοπές τους. Επίσης πολλοί είναι οι επισκέπτες για τις ψαροταβέρνες με τα φρέσκα θαλασσινά του ευβοϊκού κατά μήκος της παραλίας. Αν θέλετε να κάνετε μπάνιο θα βρείτε αρκετό χώρο αφού ο οικισμός εκτίνεται πάνω σε μία πανέμορφη ακρογιαλιά 5 χιλιομέτρων, όπου στην παραλία και μέσα στο νερό υπάρχει άμμος και βότσαλα.
Σημείο αναφοράς, δεξιά και αριστερά απο τον οικισμό Κανατάδικα υπάρχουν δύο λιμνοθάλασσες, αβαθείς. Ονομάζονται Μεγάλο – και Μικρό Λιβάρι. Αποτελεί ένα σπάνιο φυσικό υδροβιότοπο με έντονο ορνιθολογικό ενδιαφέρον, που αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για μεταναστευτικά πτηνά.
Η επιφάνεια του υδροβιότοπου καλύπτεται σε πολλά σημεία από ελώβια βλάστηση, όπως καλάμια, βούρλα, νούφαρα, ενώ η παρόχθια βλάστηση καλύπτεται από καλλιέργειες, θάμνους, φυλλοβόλα και πόες.Η παρουσία παραϋδάτινων ή υδρόβιων πτηνών που τείνουν να εξαφανιστούν στην Ελλάδα είναι σημαντική. Η περιοχή Κανατάδικα, Δέλτα Ξηριά και Υδροχαρές Δάσος Αγίου Νικολάου, έχει συμπεριληφθεί στον Εθνικό Κατάλογο Προτεινόμενων Περιοχών για ένταξη στο Δίκτυο “Natura 2000′
Πως θα πάτε, στην έξοδο από την Ιστιαία για τους Ωρεούς, βρίσκεται η διασταύρωση και ο δρόμος για τα Κανατάδικα.
Αποστάσεις: από το κέντρο της Ιστιαίας 5,6 χιλιόμετρα, από τον Αγιόκαμπο 17,1 χιλιόμετρα μέσω περιφερειακού Ιστιαίας. Από τα Λουτρά Αιδηψού 24 χιλιόμετρα, μέσω περιφερειακού Ιστιαίας. Από την Λίμνη 40 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, Βουτά, Ιστιαία, από την Αγία Άννα 43 χιλιόμετρα μέσω των χωριών, Κερασιάς, Βουτά Ιστιαία. Και από την Χαλκίδα 116,6 χιλιόμετρα μέσω Λίμνης.
Το Πευκί είναι παραθαλάσσιο θέρετρο, που συνδυάζει το γαλάζιο της θάλασσας με το πράσινο των πεύκων, από τα όποια έχει πάρει και το όνομα του. Με μία αρκετά μεγάλη σε μήκος παραλία (4 χιλιόμετρα περίπου) που είναι αρκετά δημοφιλής. Στην πλαζ και στη θάλασσα υπάρχουν βότσαλα, και ψιλή άμμο. Εδώ θα ζήσετε ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα βλέποντας τον ήλιο να καθρεφτίζεται στη θάλασσα, χρωματίζοντας την, με φανταστικές αποχρώσεις.
Το Πευκί θεωρείται ιδανικός προορισμός για κάθε επισκέπτη, ιδιαίτερα για όσους επιθυμούν οικογενειακές διακοπές. Παρέχει την δυνατότητα χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς, διασκέδασης και δραστηριότητας στη φύση. Υπάρχουν ταβέρνες-εστιατόρια-ουζερί, καφετέριες και μπαρ, εμπορικά καταστήματα, mini markets, φούρνος, φαρμακεία, κέντρο τύπου. Τα παιδιά σας μπορούν να παίζουν στις παιδικές χαρές, κατά το μήκος της παραλίας, σε Luna park. Πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες, διοργανώνονται τους καλοκαιρινούς μήνες.
Το Πευκί αναπτύχτηκε μετά την δεκαετία του 1960. Αρχικά τα πρώτα σπίτια ήταν ψαράδων της περιοχής ενώ το έδαφος ήταν ελώδης και τα πεύκα διἀσπαρτα μέχρι την παραλία. Θρύλοι των κατοίκων λένε ότι σε λόφο κοντά στο Πευκί ήταν ο ναός της θεάς Άρτεμις. Ανοιχτά στην θάλασσα όπως και όλη η περιοχή του Αρτεμισίου ήταν ο χώρος που αναπτύχτηκε η ιστορική ναυμαχία μεταξύ ελλήνων και Περσών, γνωστή ως η ναυμαχία του Αρτεμισίου.
Αξιοθέατα, εξορμήσεις, εκδρομές. Η θέση που βρίσκεται το Πευκί προσφέρεται και για εξορμήσεις στις κοντινές ανατολικές παραλίες του Αγίου Νικολάου Ελληνικών, Ψαροπούλι Βασιλικά και λίγο μακριά στην παραλία της Αγία Άννας, Ενώ προς τα δυτικά την παραλία Καναταδικά, Τσοκαΐτη, σε αρκετά μεγάλη απόσταση ο Άγιος Γεώργιος Λιχάδας και τα Λιχαδονήσια. Ημερήσιες εκδρομές στα μοναστήρια της περιοχής( Όσιος Δαυίδ, Μονή Γαλατάκη, Άγιος Γεώργιος Ήλιων), αλλά και στο μικρό εκκλησάκι της Παναγίας Ντινιούς με την παραδεισένια κοιλάδα. Στους υπέροχους καταρράκτες Δρυμώνα, Παπάδων, και Μηλιές. Μια επίσκεψη στο μοναδικό Μουσείο Παλαιοντολογικών Ευρημάτων Κερασιάς με εκθέματα πάνω από 6 εκατομμύριων χρόνων. Στον Πύργο του Δροσίνη στις Γούβες, που επισκευαστικέ και λειτούργει σαν Μουσείο, τα εγκαταλειμμένα οχυρά Γουβών Μεταξά, έργα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Επίσης να κάνετε μια μονοήμερη κρουαζιέρα στην κοσμοπολιτική Σκιάθο. Μια κοντινή βόλτα στην ιστορική Ιστιαία μια πόλη με ηλικία πάνω από 2000 χρονιά, όπου μπορείτε να κάνετε όλα τα ψώνια σας και πληρωμές. Πευκί, ζήστε την μαγεία του καλοκαιριού μέσα από ένα μοναδικό δειλινό στην Βόρεια Εύβοια.
Πως θα πάτε: Με αφετηρία το κέντρο της Ιστιαίας ακλουθούμε την κατεύθυνση για τα χωριά Ασμήνιο Αρτεμίσιο. Ενώ για όσους έρχονται από την Χαλκίδα ο πιο σύντομος δρόμος είναι μέσω τα χωριά Αγία Άννα, Παπάδες, Βασιλικά, Αγριοβότανο.
Αποστάσεις: Από την Ιστιαία 10 χιλιόμετρα, από τον Αγιόκαμπο 22,5 χιλιόμετρα, και 31 χιλιόμετρα από τα Λουτρά Αιδηψού. Από το Πευκί για την Λίμνη η απόσταση είναι 44 χιλιόμετρα μέσω Ιστιαίας, Βουτά, Ροβιές, και 43 χιλιόμετρα από την Αγία Άννα μέσω Παπάδες, Βασιλικά. Από την Χαλκίδα 114 χιλιόμετρα μέσω Βασιλικά, Αγία Άννα.
Λουτρά Αιδηψού, η πιο δημοφιλής λουτρόπολη της Ελλάδας, αλλά και σε όλο των κόσμο. Βρίσκεται στη είσοδο μικρού κόλπου στην νοτιοδυτική πλευρά της βόρειας Ευβοίας.
Ιστορικά σύμφωνα με την μυθολογία μας, η θεά Αθηνά ζήτησε από τον Ήφαιστο να φέρει στην επιφάνεια της γης θερμά λουτρά, ώστε ο αγαπημένος της Ηρακλής να ξεκουράζεται και να γιατρεύεται μετά από κάθε άθλο. Έτσι και ο Ήφαιστος, χτύπησε με το σφυρί του στην Αιδηψό και ανέβλυσαν τα ιαματικά λουτρά της. Σύμφωνα, πάλι με την μυθολογία μας, οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν οι Κουρήτες και μετά τους Κουρήτες ήρθαν οι ‘Αβαντες.
Τα Λουτρά Αιδηψού άρχισαν να αναπτύσσονται μετά τον 5ο αιώνα π.Χ. όπου και έγιναν γνωστά τα οφέλη των θερμών λουτρών. Ιδιαίτερα τα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ήταν φημισμένα ως προς την διαμονή των επισκεπτών, την διατροφή, αλλά και την διασκέδαση. Η χρήση των λουτρών ήταν συνεχής μέχρι και τα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, οπότε και με την επικράτηση του Χριστιανισμού, τα λουτρά διακόπηκαν ως ειδωλολατρικές συνήθειες.
Ο κόσμος εγκατέλειψε την λουτρόπολη και ανέβηκε στο βουνό, κοντά στη σημερινή Αιδηψό, όχι μόνο για να βρίσκεται μακριά από τον “τόπο ακολασίας” αλλά και να προστατευτεί από τις επιθέσεις πειρατών. Λίγο πριν την κατάληψη της Εύβοιας από τους Τούρκους, άτακτος στρατός των Τούρκων, έκανε απόβαση στα Λουτρά Αιδηψού. Κάψανε την πόλη και πήρανε πολλούς κατοίκους για σκλάβους. Όσοι από τους κατοίκους σώθηκαν, μετακινήθηκαν στη σημερινή Αιδηψό.
Με τις αρχές του 19ου αιώνα, τα Λουτρά Αιδηψού, άρχισαν να αναπτύσσονται ξανά, χάρη και στους πρόσφυγες που δέχτηκε από τη Μικρά Ασία. Σ’ αυτό το διάστημα εκτός, από το ξενοδοχείο Θέρμαι Σύλλα(1898), που είναι ήδη κτισμένο, κατασκευάζονται μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, όπως το Ηράκλειων(1901), Στάδιον(1910), Κασταλία(1920), Ιστιαία, Αίγλη, Αύρα, και άλλα.
Το 1941 που καταλήφθηκαν από τους Γερμανούς, η πόλη είχε πολλά ξενοδοχεία, κάτι που τη βοήθησε, μιας και οι Γερμανοί δεν κατέστρεψαν την πόλη για να φιλοξενούν στα ξενοδοχεία της τους τραυματίες τους. Με τη λήξη του πολέμου, η περιοχή άνθισε πάλι και άρχισε να δέχεται επισκέπτες από όλον τον κόσμο. Μεγάλες προσωπικότητες έχουν κάνει μπάνια εδώ, όπως ο Τσόρτσιλ, ο Ωνάσης, η Γκρέτα Γκάρμπο, η Μαρία Κάλλας και πολλοί άλλοι.
Σήμερα τα Λουτρά Αιδηψού, αποτελούν πόλο έλξης πολλών παραθεριστών, όλες τις εποχές του χρόνου. Συνδυάζοντας την φυσική ομορφιά, και τις ανέσεις της σύγχρονης πόλης, την πολιτισμική της κουλτούρα, την ποικιλόμορφη διασκέδαση και την προσφορά της στον χώρο της υγείας, δικαία θεωρείται ως ο ιδανικός τόπος παραθερισμού.
Κάθε καλοκαίρι διοργανώνονται αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως πρωταθλήματα Beachvolley, ρακέτας, ενώ στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ της Αιδηψού δίδονται χορευτικές παραστάσεις με την συμμετοχή συγκροτημάτων από την Ελλάδα και την Ευρώπη, καθώς και συναυλίες με φιλαρμονικές ορχήστρες και χορωδίες.
Επίσης υπάρχουν περισσότερες από 80 ιαματικές πηγές στα Λουτρά Αιδηψού που η θερμοκρασία τους κυμαίνεται από 28c έως 86c. Ιαματικές πυγές αναβλύζουν μέσα στη θάλασσα, είναι ένα μοναδικό φαινόμενο σε παγκόσμια κλίμακα. Οι ιαματικές ιδιότητες αυτών των πηγών συμβάλουν στην ίαση παθήσεων των αρθρώσεων. Με τη λουτροθεραπεία αντιμετωπίζονται θεραπευτικά και αρκετές γυναικολογικές παθήσεις. Δεν έχει να προσφέρει μόνο τα ιαματικά λουτρά, αλλά και υπέροχες αμμουδερές παραλίες καθώς και υπέροχες ορεινές διαδρομές στο Τελέθριο Όρος.
Αξιοθέατα:
Αρχαιολογική Συλλογή Αιδηψού, στεγάζεται σε αίθουσα του ημιώροφου του Υδροθεραπευτηρίου του ΕΟΤ.
Η σπηλιά του Σύλλα, βρίσκεται πίσω από το υδροθεραπευτήριο του ΕΟΤ.
Πύργος Αγίας Παρασκευής Αιδηψού, Ενετικό μνημείο, στην αρχή της διαδρομής Αιδηψού – Πολυλόφου (Γουργούβιτσα),
Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ηλιών Αιδηψού, στο κέντρο του χωριού Αιδηψός υπάρχει η διασταύρωση για τον δρόμο που οδηγεί στην Μονή, η απόσταση 12,7 χιλιόμετρα.
Πως θα πάτε, τα Λουτρά Αιδηψού συνδέονται με την υπόλειπη Ελλάδα μέσω του πορθμείου που διαθέτουν. Εκτελούνται καθημερινά δρομολόγια με φέριμποτ (διάρκεια διαδρομής 45 λεπτά της ώρας) για την Ακρίτσα Φθιώτιδας. Η Ακρίτσα βρίσκεται στο 151 χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθήνα – Λαμία.
Οδικώς μέσω Χαλκίδας η απόσταση 108 χιλιόμετρα. Επίσης από την Εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Αθήνας μέσω του πορθμείου (φέριμποτ) Γλύφα Πελασγία Φθιώτιδας στο 250 χιλιόμετρο.
Αποστάσεις: από την Ιστιαία 20 χιλιόμετρα, και από το Πευκί 31 χιλιόμετρα μέσω Ιστιαίας.
Από την Λίμνη 31 χιλιόμετρα μέσω Ροβιές, και από την Άγια Άννα 47 χιλιόμετρα μέσω Λίμνης.
Ιστιαία βρίσκεται στο κέντρο καταπράσινης και εύφορης πεδιάδας, του βόρειου κομματιού της Εύβοιας και απέχει από τη θάλασσα 5 χιλιόμετρα. Από τον 15ο αιώνα μέχρι και τον 19ο αναφερόταν ως Ξηροχώρι.
Η ιστορία της Ιστιαίας αρχίζει πολύ πριν από την εποχή του Ομήρου. Ευρήματα του 2.000 π.Χ. στην περιοχή μεταξύ Ιστιαίας και Ωρεών, μαρτυρούν την ύπαρξη μεσοελλαδικών οικισμών. Η πόλη της Ιστιαίας αναπτύχθηκε οικονομικά κυρίως τον 8ο π.Χ. εξαιτίας του ότι είχε μεγάλη ναυτική και εμπορική ανάπτυξη. Επίσης ίδρυσε αρκετές αποικίες στην νότια Ιταλία και Σικελία, αναφέρεται ότι συμμετείχε σε αρκετά στρατιωτικά γεγονότα όπως ο Τρωικός πόλεμος. Ο Όμηρος την χαρακτηρίζει ως «πολυστάφυλος Ιστιαία», από τους πολλούς αμπελώνες της.
Η αρχαία Ιστιαία δεν ήταν μία πεδινή πόλη, βρισκόταν 1,5 χιλιόμετρο νοτιοδυτικά από την σημερινή της θέση. Ξεκινούσε από την περιοχή που στις μέρες μας χτίστηκε ο ναός της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, δίπλα στη δεξαμενή της πόλης και εκτεινόταν δύο περίπου χιλιόμετρα δυτικά, προς το μέρος των Ωρεών και του Ταξιάρχη.
Η καινούρια πόλη, όπως εμφανίζεται σήμερα, άρχισε να δημιουργείται λίγο πριν από την Τουρκοκρατία στην Εύβοια (1470), με το όνομα «Ξηροχώρι», αρχικά στην απογραφή του 1474 και πολύ αργότερα μέσα από τα ποιήματα του περιηγητή μοναχού Δαπόντε στα μέσα του 17ου αιώνα. Λίγο πριν από την Επανάσταση η Βόρεια Εύβοια εντάχθηκε στην εμβέλεια των εδαφών που ήλεγχε και διοικούσε ο Αλή Πασάς.
Η επαρχία της Ιστιαίας έμεινε στην δικαιοδοσία του Αλή Πασά μέχρι την μέρα της δολοφονίας του τελευταίου (Ιανουάριος 1822). Η Ιστιαία υπήρξε το σημείο εκκίνησης μερικών από τις πρώτες συγκρούσεις Ελλήνων και Τούρκων κατά την Επανάσταση του 1821. Η 8η Μαΐου 1821 είναι η μέρα του ξεσηκωμού των Ελλήνων της περιοχής. Η οριστική ένταξη της πόλης στο νέο Ελληνικό κράτος έγινε τον Μάρτιο του 1833, μαζί με ολόκληρο το νησί της Εύβοιας.
Έκτοτε η Ιστιαία ήταν η σημαντικότερη πόλη της Β. Εύβοιας. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα δεκάδες εθελοντές από την Ιστιαία έλαβαν μέρος, ενώ κάποιοι από αυτούς έπεσαν στα πεδία των μαχών. Η Ιστιαία υπέφερε πολλά κατά τη Γερμανική κατοχή και πέρασε δύσκολους καιρούς στον Εμφύλιο πόλεμο. Για την ονομασία υπάρχουν δυο εκδοχές. Η μια είναι ότι το όνομα της Ιστιαίας έχει προέλθει από την νύμφη Ιστιαία. Και η άλλη εκδοχή είναι από την πλούσια παραγωγή ιστών (=κατάρτια).
Σήμερα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, μετά την ένωση των δήμων Αρτεμισίου, και Λουτρών Αιδηψού, η Ιστιαία είναι πρωτεύουσα της Βόρειας Εύβοιας και της ομώνυμης Επαρχίας. Ο πληθυσμός της ξεπερνά τους 5000 κατοίκους, επίσης διαθέτει τη μεγαλύτερη αγορά. Εδώ έχουν έδρα και πολλές κρατικές υπηρεσίες. Στην ιστορική πόλη περιλαμβάνονται και οι οικισμοί Άγιος Γεώργιος, Άγιος Παντελεήμων, Νέα Σινασός, Νεοχώρι, και Κανατάδικα.
Αξιοθέατα:
Ο Ναός Αγίου Νικολάου, που βρίσκεται κοντά στο Ειρηνοδικείο της Ιστιαίας, είναι κάτι που αξίζει επίσης να δει ο επισκέπτης. Είναι μια τρίκλιτη ξυλόστεγος βασιλική, αρχιτεκτόνημα σπάνιο για τον ευβοϊκό χώρο. Σήμερα εσωτερικά διατηρείται μικρό μέρος των αρχικών τοιχογραφιών του. Ο Άγιος Νικόλαος σαν προστάτης των ναυτικών υπήρχε αντικείμενο ιδιαίτερης λατρείας από αυτούς. Μέσα στο ναό υπάρχουν πολλά ακιδογραφήματα κωπήλατων και ιστιοφόρων πλοίων διαφόρων τύπων που έγιναν σε διάφορες εποχές. Η αγιογράφηση του ναΐσκου χρονολογείται στα τέλη του 14ου με αρχές 15ου αιώνα.
Το Λαογραφικό Μουσείο Ιστιαίας κοντά στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Ιστιαίας, έχει δημιουργήσει μια λαογραφική Συλλογή, που περιλαμβάνει αντικείμενα καθημερινής χρήσης , έπιπλα και οικοσκευή, παραδοσιακά υφαντά και κεντήματα, αλλά και σπάνια αντικείμενα των προσφύγων που ήρθαν στην περιοχή μετά το 1922. Η έκθεση συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό .
Η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στην πλατεία της πόλης.
Το Mουσείο Φυσικής Ιστορίας, στην είσοδο της πόλης δίπλα στο Εθνικό Στάδιο, το οποίο στεγάζει εκθέματα του κυνηγετικού συλλόγου.
Η εκκλησία της Παναγίας Ντινιούς 6 χιλιόμετρα από την Ιστιαία προς το Πευκί, η οποία γιορτάζεται στις 23 Aυγούστου, με μεγάλη συμμετοχή ντόπιων, αλλά και ξένων προσκυνητών.
Η λιμνοθάλασσα κοντά στα Kανατάδικα, όπου αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπο για αποδημητικά και ενδημικά πουλιά.
Το δάσος στο όρος Tελέθριο καταπληκτικής ομορφιάς με οξιές και καστανιές.
Αποστάσεις:
Αθήνα – Ιστιαία 187 χιλιόμετρα μέσω Χαλκίδα, Λίμνη, Βουτά.
Αθήνα – Ιστιαία 171 χιλιόμετρα μέσω πορθμείου Ακρίτσα Φθιώτιδας – Λουτρά Αιδηψού(Αθήνα – Ακρίτσα Φθιώτιδας 151χιλιόμετρα).
Θεσσαλονίκη – Ιστιαία 276 χιλιόμετρα μέσω πορθμείου Γλύφα Πελασγία Φθιώτιδας – Αγιόκαμπος(Θεσσαλονίκη – Γλύφα Πελασγία Φθιώτιδας 263,5 χιλιόμετρα).
