Βόρεια Εύβοια

Λαογραφικός Σύλλογος Ιστιαίας

Η ιδέα του Λαογραφικού Μουσείου, εμπνεύστηκε και πραγμάτωσε το φθινόπωρο του 2007, η νυν πρόεδρος του Λαογραφικού Συλλόγου Ιστιαίας η κυρία Αικατερίνη Μαρνά.

Στο Λαογραφικό μας Μουσείο, ο επισκέπτης θα δει ενδύματα και εσώρουχα από τον 19ο αιώνα, φάρμακα και ιατρικά εργαλεία 100 ετών, του γιατρού Γεώργιου Λιλή ο οποίος γεννήθηκε στον Πολύλοφο Αιδηψού, και διατέλεσε 27 συναπτά έτη κοινοτάρχης στα Λουτρά της Αιδηψού αρχές του 20ου αιώνα. Επίσης η φορεσιά του Αγγελή Βλαχοθανάση δεσπόζει ανάμεσα στα εκθέματα. Τα παραχωρητήρια του Ελευθέριου Βενιζέλου προς τους προσφυγές, οι συμβολαιογραφικές χειρόγραφες πράξεις, η οικονομική αλληλογραφία του Ιωάννη Οικονόμου, το βιβλίο βερεσεδίων του πατέρα του Δημήτριου Οικονόμου, δημιουργούν μεγάλο ενδιαφέρων, για τους επισκέπτες! Τα έπιπλα, τα υφαντά, τα κεντήματα, οι φωτογραφίες του περασμένου αιώνα ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε άλλες εποχές.

Ωστόσο όμως ο χώρος στον οποίο στεγάζεται μέχρι σήμερα το Μουσείο και εκτίθενται τα πολιτιστικά και πολιτισμικά επιτεύγματα των κατοίκων της περιοχής μας είναι ανεπαρκής. Πρόκειται για ένα κατάστημα που βρίσκεται στην οδό 8ης Μαΐου αριθμός 12 κοντά στην πλατεία Αγίου Γεωργίου. Και η πλούσια κατά τα άλλα συλλογή δεν αναδεικνύεται όπως θα έπρεπε.

Γι’ αυτό ζητάμε απ’ την πολιτεία να ενδιαφερθεί παραχωρώντας έναν κατάλληλο χώρο, για την ανάδειξη των εκθεμάτων. Την ίδια έκκληση, απευθύνουμε, επικαλούμενοι την ευαισθησία τους σε τέτοιου είδους θέματα, και στους ιδιώτες και παρακαλούμε, όποιον συμπατριώτη μας κατέχει ένα οίκημα, το οποίο δεν χρησιμοποιεί ή δεν προτίθεται να το εκμεταλλευθεί να το παραχωρήσει στο Σύλλογο μας προκειμένου να στεγάσουμε το Λαογραφικό Μουσείο.

Επιπρόσθετα ο Σύλλογος μας, εξακολουθώντας να υπηρετεί αόκνως την πολιτιστική κ, πολιτισμική παράδοση του τόπου μας, δημιούργησε κ, ένα σύνολο παραδοσιακής μουσικής, αποτελούμενο από γυναίκες, ευελπιστώντας ότι σύντομα θα συμμετάσχουν στο σύνολο αυτό και άνδρες.

Τέλος διακαής επιθυμία του Συλλόγου μας είναι και η δημιουργία ενός παιδικού συνόλου παραδοσιακής μουσικής. Για τον λόγο αυτό παρακαλούμε τους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών που έχουν έφεση στη μουσική και στο τραγούδι να τα προτρέψουν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια μας αυτή, που τέλει υπό την καθοδήγηση του Δάσκαλου Παναγιώτη Τογιά. Τηλ. επικοινωνίας: 697 6551643.

                                                        Με τιμή Μαρνά Αικατερίνη

Τα τελευταία χρόνια στο χωριό Κερασιά λειτουργεί Μουσείο Παλαιοντολογικών Ευρημάτων. Στην αίθουσα φιλοξενούνται αντιπροσωπευτικά και εντυπωσιακά ευρήματα που συλλέχθηκαν στη διάρκεια των Παλαιοντολογικών ανασκαφών στην ευρύτερη περιοχή της Κερασιάς από το 1992 έως 2001
Οι έρευνες έγιναν από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχε σαν αποτέλεσμα να έλθουν στο φως οστά και απολιθώματα από 24 διαφορετικά είδη ζώων, που έζησαν στην γη πριν από 6 εκατομμύρια χρόνια. Στους χώρους του μουσείου θα δείτε φωτογραφικό υλικό των ανασκαφών αλλά και επεξηγήσεις για το κάθε είδος και την χρονολογία του.
Ώρες λειτουργίας: 10:00 – 14:00 & 17:00 – 20:00(εκτός δευτέρας)

Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κτίσματα του 18ου αιώνα βρίσκεται στο χωριό Γούβες. Ο πύργος των Γουβών χτίστηκε λίγο μετά το 1800 από τον τούρκο ιδιοκτήτη της περιοχής. Το κτίριο εξωτερικά δεν θυμίζει τίποτα από τα σπίτια που έχτιζαν οι τούρκοι αγάδες της εποχής, μοιάζει περισσότερο με μεσαιωνικό αρχοντικό, μικρό κάστρο των παραμυθιών.
Η ιστορία του πύργου αρχίζει όταν ο Ιμπραήμ Αγάς αποφάσισε να φτιάξει ένα καινούργιο σπίτι για να μείνει. Για να πραγματοποιήσει το σχέδιο του αναζήτησε αρχιτέκτονα σε όλη την Βόρεια Εύβοια και αναγκάστηκε να φτάσει μέχρι την Χαλκίδα όπου βρήκε έναν σκλάβο που τον έλεγαν Αχμέτ. Ο Αχμέτ διάλεξε την καλύτερη τοποθεσία επάνω σε ψήλωμα λόφου από όπου ο αγάς μπορούσε να βλέπει και να ελέγχει όλο το χωριό. Ο πύργος αποτελείται από το ισόγειο που χρησιμοποιούταν για αποθήκη, και τον επάνω όροφο που έμενε ο αγάς, ενώ η σκάλα που ανέβαινε στον όροφο ήταν εξωτερική ξύλινη κρεμαστή, την όποια τραβούσαν προς τα επάνω και την έβαζαν μπροστά στην πόρτα για προστασία.
Στα δυο μικρά πυργάκια αριστερά και δεξιά είχαν μικρά παράθυρα και ανοίγματα, πολεμίστρες, για να μπορούν να πυροβολούν όποιον προσπαθούσε να επιτεθεί στον πύργο. Στο χτίσιμο του πύργου δούλεψαν οι ντόπιοι κάτοικοι με αντάλλαγμα λαχανικά και φρούτα. Ο αγάς ευχαριστήθηκε τόσο πολύ που έδωσε στον δούλο αρχιτέκτονα την ελευθερία του. Υπάρχει και μια δραματική ιστορία(θρύλος) για τον πύργο, ο αγάς ήταν επιρρεπής στο αλκοόλ έτσι μια ημέρα που ήταν μεθυσμένος βασάνισε και έσφαξε με το μαχαίρι του έναν ανυπάκουο άραβα υπηρέτη στο ισόγειο του δυτικού πύργου. Λένε ότι είχε στοιχειώσει τον πύργο όσο και αν καθάριζαν το αίμα στον τοίχο εκείνο έβγαινε πάλι.
Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το 1821, ο πύργος πουλήθηκε στους αδελφούς Δρόσους (θείους της γυναίκας του Χ. Δροσίνη) μαζί με τα κτήματα. Το 1831, ο Πύργος έρχεται ως προίκα στην δικαιοδοσία του Χρήστου Δροσίνη, πατέρα του ποιητή Γεωργίου Δροσίνη. Εκεί από το 1876 και μετά πέρασε πολλά καλοκαίρια της ζωής του ο ποιητής. Εδώ έγραψε αρκετά από τα ποιήματά του, όπως το “Μοιρολόι της Όμορφης” που μιλάει για την αγαπημένη του Ευμορφία Κόλλια. Η Μορφούλα ήταν μια απλή χωριατοπούλα, και ο πρώτος νεανικός έρωτας του ποιητή. Το ποίημα το έγραψε όταν έμαθε ότι την πάντρεψαν με το ζόρι με έναν ξυλέμπορο και ότι πέθανε από μαρασμό.

Στα χρόνια που πέρασαν ο πύργος περνάει στην ιδιοκτησία του ιερέα του χωριού Σταύρου Παπαϊωάννου και έπειτα στους απογόνους του. Τέλος μεταβιβάστηκε στην Κοινότητα Γουβών, μετέπειτα Δήμο Ιστιαίας – Αρτεμισίου – Αιδηψού. Με την πάροδο των χρόνων ο πύργος δέχτηκε πολλές παρεμβάσεις, φυσικές φθορές, και λεηλασίες από τότε μέχρι τώρα.
Σήμερα το κτίριο έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο. Μετά από προσπάθειες του πολιτιστικού συλλόγου των Γουβών, του συλλόγου “Οι Φίλοι του Μουσείου Δροσίνη”, των κατοίκων του χωριού και της περιοχής ο πύργος επισκευάστηκε το καλοκαίρι του 2105 και λειτούργει σαν λαογραφικό μουσείο. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται και μερικά προσωπικά αντικείμενα του Γεώργιου Δροσίνη. Στη σειρά αυτοτελών εκδόσεων του Συλλόγου “Οι Φίλοι του Μουσείου Δροσίνη” υπάρχει βιβλίο υπ’αριθμ. 9 με τίτλο «Στον Πύργο των Γουβών» με κείμενο του Δροσίνη.

Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Κυνηγετικού Συλλόγου Ιστιαίας, εκτίθενται πολλά αντιπροσωπευτικά δείγματα της πανίδας(πτηνά, θηλαστικά, αμφίβια, ερπετά, ψάρια, έντομα, κ.α.).
Ιδιαίτερη έμφαση ως είναι φυσικό έχει δοθεί στα είδη της πολύ πλούσιας τοπικής πανίδας κυρίως προς τα πτηνά(217 διαφορετικά είδη), δεδομένου του γεγονότος της ύπαρξης του οικοσυστήματος των υδροβιότοπων της Βόρειας Εύβοιας.
Στους υδροβιότοπους αυτούς αλλά και στην ευρύτερη πεδινή και ορεινή περιοχή της Ιστιαίας διαχειμάζουν και αναπαράγονται αρκετά είδη πουλιών. Μεγάλος επίσης είναι ο ενάλιος πλούτος της περιοχής, ποικιλία υπάρχει και στα είδη θηλαστικών, ερπετών και εντομών, που ζουν στην περιοχή της Βόρειας Εύβοιας.

Σπάνια εκθέματα: στον ημιώροφο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Κυνηγετικού Συλλόγου Ιστιαίας, σε ειδική προθήκη εκτίθενται μερικά σπάνια εκθέματα, αποτέλεσμα ιδιοτροπιών της φύσης. Μεταξύ αυτών εντυπωσιάζουν τερατογενέσεις ή περίεργα έμβρυα, προερχόμενα κυρίως από κατοικίδια ζώα.

Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Ιστιαίας, θεωρείται από τους παλιότερους και ιστορικότερους της Ελλάδας. Ιδρύθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1924 από μια ομάδα κυνηγών. Από την ίδρυση του μέχρι και σήμερα έχει επίδειξη σημαντικό έργο. Ο κύριος σκοπός του ήταν και είναι η οργάνωση και η διαπαιδαγώγηση των κυνηγών σε θέματα κυνηγεςίας προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, διατήρησης και ανάπτυξης του θηραματικού πλούτου.

Ένας από τους βασικότερους στόχους του είναι η ενημέρωση των παιδιών για τον πλούτο της ελληνικής φύσης και τους σημερινούς κινδύνους υποβάθμισης αυτής της πολύτιμης εθνικής κληρονομιάς. Είναι αναγνωρισμένο σωματείο, συνεργαζόμενο με το υπουργείο Γεωργίας και ανήκει στην Δ΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδος. Με απόφαση του Δ.Σ. του έτους 1956 δημιουργήθηκε μια συλλογή από ταριχευμένα θηλαστικά, πτηνά, ερπετά κ.α.

Με προσπάθειες και πρωτοβουλίες του Δ.Σ. του Κυνηγετικού Συλλόγου Ιστιαίας, στα μέσα της δεκαετίας του 1990 βρέθηκε ο χώρος έτσι ώστε να ανεγερθεί το σημερινό όμορφο κτίριο για να στεγάσει τα εκθέματα υπό κατάλληλες συνθήκες.
Ο χώρος εκτός από Μουσείο χρησιμοποιείτε σήμερα και ως αίθουσα διαλέξεων, προβόλων και εν γένει πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Κυνηγετικού Συλλόγου Ιστιαίας, βρίσκεται επί της εθνικής οδού Ιστιαίας – Χαλκίδας, διπλά στο εθνικό στάδιο πριν την γέφυρα του Ξηριά.
Πληροφορίες στο τηλέφωνο: 22260 52224  fax: 22260 52224.
Ώρες λειτουργίας Μουσείου Δευτέρα έως Σάββατο 09:00 – 14:00
Κυριακή και Αργίες Κλειστό.

Ο Άγιος είναι ημιορεινό χωριό, χτισμένο σε λόφους στις δυτικές παρυφές του Τελέθριου όρους, μέσα σε ένα τοπίο κλασικά μεσογειακό. Απέχει 7 χιλιόμετρα από την Αιδηψό, έχει 1000 περίπου μόνιμους κατοίκους και επίνειο τον Αγιόκαμπο, αποτελεί Τοπική Κοινότητα του Δήμου Ιστιαίας – Αιδηψού. Το χωριό κατοικήθηκε συνεχώς από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, αλλάζοντας κατά καιρούς τοποθεσίες διαφορές.

Η πλούσια ιστορία του χωριού και ο διακαής πόθος και ζήλος μιας ομάδας ανθρώπων που αποτελούσαν τη διοικούσα επιτροπή που ορίστηκε από τον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου, του οποίου είναι ίδρυμα, είχε ήδη αρχίσει να αφουγκράζεται την ανάγκη της διάσωσης και ανάδειξης των στοιχείων της κληρονομιάς μας, που χανόταν ραγδαία.

Οι σκέψεις αυτές έδωσαν το ερέθισμα για την ίδρυση Λαογραφικού Μουσείου, πιστεύοντας, ότι αυτό αποτελεί τον ιστό που συνδέει το χθες με το σήμερα, το παρελθόν με το παρόν, ότι αυτό είναι η συνέχεια της παρακαταθήκης των προγόνων μας και μας βοηθάει να κατανοήσουμε κάτω από ποιες συνθήκες οι πρόγονοί μας και με ποιες πρώτες ύλες και ποια τεχνογνωσία μπόρεσαν να επιβιώσουν και να φτάσουν στη σημερινή εποχή της καλπάζουσας τεχνολογίας.

Το Λαογραφικό Μουσείο Αγίου ιδρύθηκε το 2006 και μετά από πολύχρονες προσπάθειες εγκαινιάσθηκε την 1η Ιουνίου 2013, στεγάζεται σε νεόχτιστο, νέο-κλασσικό κτίριο και είναι χώρος πολυθεματικός και ταυτόχρονα πολυλειτουργικός. Η συλλογή του αριθμεί 1000 περίπου εκθέματα, ενώ δίνεται η σπάνια ευκαιρία για Μουσείο στους επισκέπτες να περιεργαστούν σημαντικό μέρος των εκθεμάτων. Όλα τα εκθέματα προέρχονται από δωρεές των κατοίκων του χωριού και της ευρύτερης περιοχής. Σ’ αυτούς οφείλεται αναμφισβήτητα η διάσωση ενός μεγάλου μέρους από τις υλικές μαρτυρίες του παραδοσιακού πολιτισμού μας.

Οι θεματικές ενότητες που αναπτύσσονται σε τρεις χώρους, υπόγειο, ισόγειο και πρώτο όροφο, αφορούν το παλιό νοικοκυριό με όλα τα οικιακά σκεύη και έπιπλα, τα επαγγέλματα, την αγροτική και ποιμενική ζωή, την ενδυμασία, την υφαντική, τα αγροτικά εργαλεία, το φωτογραφικό υλικό κ.λ.π. Μέσα από την ξενάγηση στους χώρους του Μουσείου ο επισκέπτης προσεγγίζει βιωματικά όλες τις θεματικές ενότητες, ενώ τα παιδιά γνωρίζουν την πολιτιστική κληρονομιά και αποκτούν σεβασμό προς αυτήν και ευαισθητοποιούνται για την ανάδειξη και προβολή της.

Λαογραφικό Μουσείο Αγίου Αιδηψού Ώρες Λειτουργίας:

Τετάρτη 19:30 -21:30 Σάββατο 19:30 -21:30 Κυριακή 10:30 – 12:30 Κυριακή 19:30 -21:30

Πληροφορίες του Μουσείο Αγίου Αιδηψού στα Τηλέφωνα: 6939386620 & 6943985241

Λίγα μέτρα από την παραλία μέσα στα πλακόστρωτα στενά στο κέντρο της Λίμνης  βρίσκεται το παλιό αρχοντικό δωρεά της Λιμνιώτισσας Αικατερίνης Ευαγγελινού – Φλώκου προς την πόλη που έζησε. Δώρισε το σπίτι στον τότε δήμο Λίμνης με σκοπό να γίνει μουσείο. Εκεί οι κάτοικοι τοποθέτησαν, και εκθέτουν την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου τους.

Ένα όμορφο νεοκλασικό κτήριο του 18^ου αιώνα, από την πρώτη ματιά μας προδιαθέτει για το εσωτερικό του καθώς και για την σχέση της Λίμνης με την θάλασσα. Τα εκθέματα του μουσείου περιλαμβάνουν: φωτογραφίες, αντικείμενα των αγωνιστών τις Λίμνης(Αγγελή Γοβιού, Λέλα Καραγιάννη, Κώστα Γαμβέτα, και Κώστα Καραγεώργη). Επιφανών πολιτών της πολιτιστικής και κοινωνικής ζωής της Λίμνης(  Νικόλαο Μπελλάρα, Νίκο Τσιφόρο, Ιωάννη, Μαργαζιώτη, Ιωάννη Βοϊατζή, Χάρη Βογιατζή). Κάθε δωμάτιο είναι διακοσμημένο με αντικείμενα, εργαλεία, ρούχα, και υφαντά της κάθε εποχής, το καθένα με την δική του ιστορία. Σε δωμάτιο του επάνω ορόφου γίνεται αναφορά στους προσφυγές του Μαρμαρά που ήρθαν και εγκατασταθήκαν στην Λίμνη το 1922. Εντύπωση προκαλούν τα εκθέματα από τον πόλεμο του 1940. Στο ισόγειο υπάρχει και αρχαιολογική συλλογή. Η ψυχή του μουσείου, ο άνθρωπος που επιμελείται για την διαρρύθμιση την λειτουργία του από το καλοκαίρι 1993 την χρονιά που άνοιξαν οι πόρτες του μουσείου τις Λίμνης έως σήμερα είναι ο «Ελύμνιος» λαογράφος Δημήτρης Αποστόλου.

Το μουσείο είναι ανοιχτό κάθε μέρα από το πρωί έως το μεσημέρι.  Μπορείτε να επισκεφτείτε το μουσείο Σάββατο η την Κυριακή, και απόγευμα κατόπιν συνεννόησης τηλεφωνικά.

Το τηλέφωνο του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου της Λίμνης είναι: 22270 31335

Ένα από τα ωραιότερα και σημαντικότερα Μουσεία για την Άγια Άννα αλλά και για την ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Εύβοιας. Το μουσείο λειτούργησε για πρώτη φορά σε ενοικιαζόμενο χώρο το 1982 στη συνεχεία μεταφέρθηκε σε ιδιόκτητο χώρο το 2002 μετά από τις προσπάθειες των κατοίκων και του Αγιαννιώτη λαογράφου Δημήτρη Σέττα.

Το κτίριο ταιριάζει απόλυτα με τον χώρο αφού είναι ανακαινισμένο πλήρως και άνηκε στον τούρκο αγά της περιοχής σε κάθε χώρο του υπάρχουν εκθέματα από το υπόγειο το ισόγειο και τον πρώτο όροφο. Στα εκθέματα του μουσείου περιλαμβάνονται είδη οικιακής χρήσης και υφαντουργίας, αγροτικά εργαλεία, καθώς και εργαλεία που χρησιμοποιούνταν στην κτηνοτροφία, όπλα, παραδοσιακά πλεκτά και υφαντά, πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το αρχείο του Δημήτρη Σέττα και μία μικρή βιβλιοθήκη, στην οποία υπάρχουν πολλά από τα έργα του. Ιδιαίτερος χώρος το δωμάτιο με την γυναίκεια Αγιαννιώτικη παραδοσιακή φορεσιά. Ο εξωτερικός χώρος έχει διαμορφωθεί η αυλή του έχει μετατραπεί σε μικρό αμφιθέατρο για εκδηλώσεις.

Ώρες λειτουργίας του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης & Αγροτικής Ζωής Αγίας Άννας:

Τέταρτη – Παρασκευή – Σάββατο 09:00- 12:00 & 18:00 – 21:00

Κυριακή – Τρίτη – Πέμπτη 08:00 – 14:00.

Για πληροφορίες του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης & Αγροτικής Ζωής Αγίας Άννας μπορείτε να επικοινωνήσετε στο τηλέφωνο 2227061581.

Το Μουσείο στεγάζεται στο κτίριο ακριβώς δίπλα του ναού Όσιου Ιωάννη Ρώσου, το οποίο επί πολλά χρόνια  χρησιμοποιήθηκε ως ξενώνας. Σκοπός του Μουσείου είναι η διαφύλαξη και η έκθεση ιερών κειμηλίων και λαογραφικών αντικειμένων που έφεραν οι πρόσφυγες από το Προκόπι Καππαδοκίας, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, στο Νέο Προκόπι Ευβοίας. Το Μουσείο εγκαινιάστηκε την Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018.

Το ξύλινο μουσείο του δάσους στο Προκόπι της Βόρειας Εύβοιας δημιουργήθηκε το 2002. Βρίσκεται επάνω στον κεντρικό δρόμο Χαλκίδας – Ιστιαίας, δίπλα στο δημοτικό σχολείο. Στόχος του μουσείου είναι να προβάλει την πανίδα και την χλωρίδα του δάσους, τα προϊόντα και την επίπτωση που έχει στην ζωή των κατοίκων της Βόρειας Εύβοιας από το παρελθόν εως σήμερα.

Η έκθεση του μουσείου στην πλειοψηφία της είναι επικεντρωμένη στο άνθρωπο στην σχέση του με το δάσος και τα προϊόντα του. Το μουσείο είναι οργανωμένο σε τρεις ενότητες που παρουσιάζουν τη φυσιογνωμία του δάσους τις ιδιαιτερότητες του, τον πλούτο, τη γοητεία του, τα μυστικά του, τις παραδόσεις και την ταυτότητα του. Η πρώτη ενότητα αναφέρεται στο φυσικό περιβάλλον του δάσους, τη χλωρίδα, την πανίδα, τον ορυκτό πλούτο του αλλά και την ιστορία της περιοχής. Η δεύτερη ενότητα μας παραπέμπει στα εμπορεύσιμα προϊόντα ( ρητίνη, μέλι, ξύλο, κάρβουνο) που προέρχονται από το δάσος καθώς και τα επαγγέλματα όπως ο ρητινοπαραγωγός, ο μελισσοκόμος, ο καρβουνοπαραγωγός, ο βαρελάς, ο ναυπηγός, ο ξυλογλύπτης.

Η τρίτη ενότητα αναφέρεται στη διαχείριση του δάσους και μας δίνει μια παραστατική αναφορά στα καίρια ζητήματα διαχείρισης των δασών της Βόρειας Εύβοιας. Αξιόλογο μέρος της μουσειακής συλλογής, παραδοσιακά και οικιακά εργαλεία καθημερινής χρήσης που προήλθαν από δωρεές των κατοίκων της περιοχής. Η έκθεση συμπληρώνεται με ζωγραφιές μικρών παιδιών «το δάσος με τα ματιά των παιδιών».